Articles

သမီးကိုဆုံးမနေတဲ့အချိန် ကြားဖြတ်ပြီးတော့ ကာမပေးပါနဲ့* “ ကလေးပဲကွယ် ဘာသိမှာလဲ လာလာ ဖွားဖွားကြီးဆီလာ” “ သမီး ကိုယ့်လွယ်အိတ် ကိုယ်သိမ်းရမယ်လေ” “ ဟဲ့ သြော် ငါ့ တူမလေးက မောလာတာလေ ထားခဲ့ ကြီးကြီးသိမ်းလိုက်မယ်” “ သူငယ်ချင်းကို စိတ်ပုပ်တာ မေမေမကြိုက်ဘူးနော် သမီး။ အရုပ်အတူတူဆော့တော့ ဘာဖြစ်မှာမို့လို့လဲ” “ ငါ့မြေးမဆော့ချင်ရင် မဆော့စေနဲ့ပေါ့ တကယ်ပဲ အမေဖြစ်ပြီး ကလေးကိုမာန်နေလိုက်တာ” ဒါတွေဟာ ကျွန်မနဲ့သမီးကြား အမြဲကြားနေရတဲ့စကားတွေပါ။ ကျွန်မက သမီးလေးကို ဆူမယ်လုပ်တိုင်း ကြားရတဲ့ စကားတွေပေါ့။ သမီးကို လက်ပါဖို့မပြောနဲ့ စကားစလိုက်တာနဲ့ကို ဟန့်တားနေကြတော့ သမီးက ကျွန်မစကားဆိုအရေးမလုပ်တော့ဘူး။ တစ်ခုခုဆို သူ့ကို ကာကွယ်မယ့်လူတွေ ရှိနေတယ်ဆိုတဲ့အသိက ကျွန်မနဲ့သမီးကြားမှာ တံတိုင်းတစ်ခုဖြစ်လာတယ်။ ကျွန်မဆုံးမစကားဟာ သမီးကို အလိုလိုက်တဲ့ လူကြီးတွေရဲ့ ဟန့်တားသံကြားမှာ ပျောက်ဆုံးကုန်တယ်။ သူ့စိတ်ကြိုက်ဖြည့်ဆည်းပေးနေတဲ့ ဒီလူတွေနဲ့ယှဉ်ရင် သမီးအမြင်မှာ ကျွန်မဟာ လူဆိုးဖြစ်လာတယ်။ မေမေက သမီးကို မချစ်ဘူးဆိုတဲ့ စွပ်စွဲစကားတွေပါ ပါလာတဲ့အထိ။ ကျွန်မ လူကြီးမိဘတွေနဲ့ အခြေအတင် ဆွေးနွေးရပါတော့တယ်။ ကြာလာတာနဲ့အမျှ ကျွန်မနဲ့သမီးကြား အထင်လွဲတာတွေ ပိုဖြစ်လာမယ်။ အခုလို အချိန်ကတည်းက အမြင်စောင်းနေခဲ့ရင် ဆယ်ကျော်သက်ရောက်မှာ ကျွန်မ ဘယ်လို ထိန်းနိုင်မှာလဲ။ လူကြီးတွေကို နားဝင်အောင် ရှင်းပြရပါတယ်။ တကယ်လို့ ကျွန်မက ပြင်းထန်မိတယ်ဆိုရင်တောင် သတိပေးချင်ရင် သမီးကိုဆူနေတဲ့အချိန်မှာတော့ ဖြတ်မပြောဖို့၊ သူ့ကို မကာဆီးပေးဖို့၊ သူ့အပြစ်တွေကို မဖုံးကွယ်ပေးဖို့ပေါ့။ သမီးနောက်ကွယ်ကျမှ ဒီလိုပြောတာကတော့ လွန်တယ်...